امروز هفده سال ار اون روز میگذرد
که ما با هم عازم عید دیدنی شدیم
ولی با هم به مقصد نرسیدیم
و دیگر نتوانستیم همدیگر را ببینیم
من و دو تا خواهر و چهار فرزند خواهر بزرگم با هم
سوار بر خودرو ها شدیم
ولی ما به مفصد رسیدیم
ولی آنان میانه راه جا ماندند
در حالی که...
ای کاش قدر یکدیگر بدانیم
که تا ناگه ز همدیگر نمانیم
خواهر زاده هایی که
از کودکی شان بر زانواتم نشانده بودم
و دیدن شان برایم زندگی بود
در أعوش گوری سرد آرمیدند
دست غدار روزگار
آنان را از من جدا کرد
تا باقیمانده راه را...
خدایا
من رهرو راهی هستم
که آنان زودتر قدم در آن نهادند
و چه تلخ است پیمودن این راه
به تنهایی
بدون آنها
اگر بدانم نزد تو روزی میخورند
دلم بر این سختی شکیبا می شود