احساس عدم امنیت یکی از اصلی ترین دلایل ناراحتی افرادی است که شوهرشان چشم چرانی می کند.
آنها معمولا به دنبال نگاه شوهرشان می روند تا ببینند به کجا ختم می شود.
خیال خیانت شوهر و آماده باش آنها برای خطری که زندگی شان را تهدید می کند، فرسوده شان می کند.
به گزارش جهان به نقل از تبیان، «همسرم یک عادت رفتاری دارد که بسیار مرا می رنجاند. او به زن ها نگاه می کند و حتی گاهی به آنها خیره می شود. وقتی برخورد ها و عکس العمل هایش را زیر نظر می گیرم، خیلی دلخور می شوم. او به خانم ها بخصوص اگر ظاهر زیبایی داشته باشند، زیاد نگاه می کند و این موضوع فکر مرا به خود مشغول کرده است. این حساسیت باعث شده به تماس های تلفنی و پیامک هایش هم دقت بیشتری داشته باشم، البته هیچ چیز مشکوکی پیدا نکردم، اما با یک ذره بین او را تحت نظر دارم و همیشه منتظرم خبر خیانت همسرم را بشنوم. نمی دانم چگونه این عادت را از او دور کنم و چگونه به او بگویم نگاه کردن به زنان دیگر مرا عمیقا ناراحت می کند؟
* آیا این یک اختلال رفتاری است؟
یک روان شناس، چشم چرانی را یک اختلال رفتاری عادتی می داند که بر اثر استمرار و بتدریج در انسان ها و بخصوص آقایان شکل می گیرد. دکتر شکوه نوابی نژاد توضیح می دهد: گاهی ممکن است یک فرد بر اثر عوامل مختلف از جمله نیازهای سنی و رشدی و کنجکاوی و علاقه اش به جنس مخالف بخصوص در سن بلوغ رفتاری را از خود بروز دهد که بعدها به صورت یک عادت مرضی درآید.
وی چشم چرانی را یک اختلال شناخته شده در میان افراد جامعه ذکر می کند و می گوید: کسی که نگاه های آنچنانی به دیگران را حق خود بداند و اصلا نگران تضییع حقوق دیگران نباشد یک بیمار است که باید هرچه زودتر درمان شود.
نوابی نژاد با تاکید بر این که از منظر اجتماعی «چشم چرانی» یک پدیده بسیار زشت است، ادامه می دهد: در کشورهای پیشرفته این ناهنجاری را یک اختلال رفتاری شدید می دانند و فاعل آن مورد اعتراض و حتی تعقیب قانونی قرار می گیرد اما متاسفانه در کشور ما بیشتر مردم بی تفاوت از کنار این معضل اجتماعی می گذرند.
نوابی نژاد درباره عوارض سوء چشم چرانی در جامعه می گوید: فردی که نگاهی آلوده دارد نه تنها برای مخاطب خاص خود که برای کل اجتماع ایجاد ناامنی کرده، آرامش و امنیت را از همه سلب می کند. چشم چران در اصل به حقوق دیگران تجاوز می کند.
این عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی تاکید می کند: هیچ صحنه ای زشت تر و کریه تر از این نیست که مردی با وجود همراه داشتن همسرش نگاه ناپاک خود را بر چهره دیگر زنان بدوزد.
وی به زنانی که چنین ناهنجاری را در شوهران خود می بینند توصیه می کند که آنها را تشویق و ترغیب به مراجعه حضوری به روان شناس کنند و از سوی دیگر، شرط بگذارند تا زمانی که این سوء رفتار را در شوهر خود مشاهده کنند از همراهی با او در مکان های عمومی سرباز خواهند زد.
* خانم ها اگر پاسخ ندهند، مسئله حل می شود
نوابی نژاد با تاکید بر این که معضل چشم چرانی قابل درمان است، می گوید: افراد مبتلا به این عادت ناپسند در وهله اول باید بدانند که یک اختلال رفتاری عادتی در آنها تثبیت شده و در وهله دوم مطمئن باشند که می توانند این عادت زشت را ترک کنند، اگرچه شاید این مهم در ابتدای راه اندکی مشکل به نظر آید.
نوابی نژاد درباره سهم زنان در بروز این معضل اخلاقی و اجتماعی می گوید: اگر خانمی حتی با یک نگاه کوتاه پاسخ نگاهی آلوده را بدهد، نه تنها برای خودش ناامنی ایجاد کرده که فرد چشم چران را نیز جسورتر و گستاخ تر می کند.
شاید این مسائل برای شما هم پیش آمده باشد، راهکارهایی که ارائه شده از نگاه دیگری به این مسئله پرداخته است که شاید تا حدودی مشکل شما را حل کند.
* خونتان به جوش نیاید
یکی از اصلی ترین دلایل ناراحتی خانم ها وقتی طرفشان چشم چرانی می کند، احساس عدم امنیت است و واقعاً به طور بی هدفی انرژی تان را تلف می کند. مطمئناً زمان هایی بوده که از این کار همسرتان خونتان به جوش آمده ولی واقعیت بیولوژیک این وضعیت می گوید این کار او هیچ معنا و مفهومی ندارد. این فقط یک میل گذرا است که در ذهن مرد اتفاق می افتد و اصلاً به این معنی نیست که او با آن غریبه وارد رابطه نزدیک خواهد شد.
* مقایسه نکنید
مسئله اینجاست که شما باید از درون احساس ارزشمندی کنید و اجازه ندهید غول حسادت از قفس خود آزاد شود. با مقایسه کردن خودتان با زنان دیگر فقط باعث می شوید اعتمادبه نفس تان روز به روز کمتر و کمتر شود.
* ذات رابطه تان را زیر سوال ببرید
فقط به خاطر داشته باشید که در چنین موقعیتی به هیچ عنوان زمان آن نیست که ذات رابطه تان را زیر سوال ببرید یا در مورد جذابیت خودتان از او سوال کنید. ترس همیشه ترس بیشتری ایجاد می کند و به همین دلیل مطمئن شوید که در مورد این مسائل وقتی در شرایط آرام و به دور از ناراحتی و عصبانیت هستید با طرفتان صحبت کنید. از اینها گذشته، همه چیز به اعتمادبه نفس شما بستگی دارد، اگر از خودتان راضی باشید، نباید نگاه کردن طرفتان به زن های دیگر باعث ناراحتی تان شود.
* از همسرتان بخواهید آن انرژی جنسی را به سمت شما معطوف کند
ممکن است در مورد این موضوع با همسرتان صحبت کرده باشید و در کمال ناباوری شنیده باشید که بله زنان دیگر هم برای او جذاب هستند! به جای اینکه از او بخواهید تمام جزییات آن را برایتان تعریف کند، به او بگویید که خوشحال هستید در میان تمام این زن ها، همه آن انرژی جنسی در حریم خصوصی رابطه تان به شما تعلق دارد.
* به خودتان اجازه درخشیدن دهید
ممکن است تا امروز تصور کرده باشید که فردی بی ارزش هستید و سر مسائل بسیار پیش پا افتاده و بیخود خودتان را ناراحت کنید. ولی از همین امروز انتخاب کنید از زیبایی و جذابیت خودتان لذت ببرید و بدانید که با اعتماد به خودتان می توانید در هر موقعیتی احساس امنیت کنید. رمز موفقیت این است که خودتان را از ترس ناشی از رقابت کاذب دور کنید.
برای تنظیم یک طرح مراقـبتی ابتدا شرح حـال کامل بیمار و معاینه دقیق روانی را انجام میدهیم و اطلاعاتی در مورد سابقه و گذشته وی، خانواده و منابع حـمایتی او ،جمـع آوری مـیکنیم؛ سـپس بررسـی های لازم از جهـت خلق ،عـاطفه، تفکر ،ادراک ، قـضاوت، بینش و جـهت یـابی را صورت میدهیم.
تشخیص پرستاری:
توانایی آسیب به خود یا دیگران : آسیب به خود و دیگران که غالبا از توهمات شنوایی سرچشمه میگیرد.
در ارتباط با هذیان گزند و آسیب
انزوا و گوشه گیری از اطرافیان ( مربوط به اعتماد به نفس پایین
نقص در مراقبت از خـود ( مربوط به عـدم رعایت بهداشت فردی و ناتوانی در خوردن)
اختلال در الگوی خواب ( در ارتباط با دیر خوابیدن))
مداخلات پرستاری
- سطح محرک های محیطی را به حداقل برسانید
به طور دقیق از نزدیک بیمار را مورد مشاهده قرار دهید
- کلیه اشیاء خطرناک را از محیط خارج کنید
- با بیمار برخورد آرام داشته باشید
- وجود تعداد کافی پرسنل در بخش باشد
- چنانچه بیمار با صحبت و دارو آرام نشد ؛ از محدودیت های فیزیکی استفاده شود
- احتیاط در لمس بیماران پارانوئید
- رابطه مبنی بر اعتماد با بیمار
- اجتناب از فعالیت های رقابتی
- تشویق بیمار به بیان احساسات
- ارزیابی نیازهای مراقبتی بیمار
- تشویق بیمار به استقلال
- ارزیابی وضعیت تغذیه
- گزارش دقیق از الگوی خواب بیمار
- هذیان بیمار را رد نکنید ،قبول هم نکنید در بیمار ایجاد شک نمایید.هذیانات را به مسخره نگیرید
- بیمار را تشویق به بیان توهمات نمایید
توهمات بیمار را قبول یا رد نکنید.
- در ارتباط با بیماران پارانوئید عجله نکنید.
- برای شروع ارتباط از مسائل مورد علاقه بیمار صحبت کنید.
- تعاملات داوطلبانه بیمار با دیگران را شناسایی و تقویت کنید.
- با بیمار صادق باشید.