جلب توجه

یه فرشته را میشناسم

که اصلا اهل جلب توجه نیست

وقتی به آدمایی فکر میکنم که

به هر قیمتی توجه گدایی میکنند

و به این فرشته هم نگاه میکنم

میگم فاصله از کجا تا کجا؟

این فرشته(به تعبیرمن)

که من می بینم اش

فقط سرش به کار خودش گرمه

با توجه   و تمرکز عالی

به قدری زیباست

به قدری دوست داشتنی و مهربونه

با خودم می اندیشم

چگونه چنین است؟

ازش سوآل میکنم

شما هیچگاه دوست نداشتی توجه دیگران را داشته باشی؟

میگه  :

جا نماز آب بکشم؟و بگم نه؟مگر میشه؟

ولی خداوند به من لطف داشته

و آنچه آرزوهام بوده   به من داده

نمی دونم

آردش را بیخته ! که اینچنین است!(یعنی دیگه غربال را آویخته؟)

میگه:

به من بگو کور از خدا چی میخواد؟

میگم:

دو چشم بینا

میگه :

خب حاصله.

من اون دو چشم بینایی را که کور از خدا  میخواد ،از خدا گرفته ام

تو این دنیایی که.........

وجود چنین موجودی برای من باعث

کمال اعجابه.

ای دل از حانه درآ  از  گل  و  گلـــخانه  بگو

                               درد خود را تو  رها ، از دُر  و  دردانه  بگو

کنج خلوت منشین دور شو  از فکر  و خیال

                                عاقـــلان  را  تو  رها ، از  دل و دیوانه  بگو

گرچه  دوری ز  دیار  و  غم  غـــــربت  داری

                                درد غربت  تو رها ، از سر  و  سامانه بگو

رو  سوی  میکـــــده  کن  باز  بزن  جام  دگر

                                قهر ساقی تو رها ، از می  و  پیمانه بگو

چند  گویی که به زنجیر ی  از  آن  موی  سیه 

                                طره  مو  تو رها ، از شکن  و  شانه  بگو

طالع  و  بخت  چنین  کرد  و  چنان ما را  بس

                                 فال  خود را  تو  رها ،‌ از کف وجانانه  بگو

حسرت سوختن شمع ندارد ثمری دست بدار

                                 شمع سوزان تو رها ،‌ از گل و پروانه بگو

غزل  نغــــز  خریدار  ندارد  سوی  بازار  مرو

                                  شعر چون دانه رها ، از که و کهدانه بگو

گیسوی چنگ  تو  بگسل بزن آن ساز  کذا

                                  پرده و گوشه رها ، از نی و همبانه بگو

رونق  شعر  کهـن  مُرد تو  همچون  دگران

                                  سبک  خود  را تو رها ، از ...............

امیرحسین امیریان