فرض کن یه صفحه سفید میذارن جلویت و میگن بنویس
تو فکر میکنی چی بنویسم؟
در اندیشه ای که چه بنویسم برایت حدودی هم تعیین می کنند
که این را میتونی
این را نمی تونی
این جریمه داره
این جایزه داره
این تبعات داره
این تبصره میخواد
این مقدمه چینی میخواد
این موخره هم میخواد
این...
خب می بینی تنها با حفظ شرایط خاص باید بنویسی
چه حالی پیدا می کنی؟
کوتاه میایی؟
منصرف میشی؟
دنبال راه حل میگردی؟
دلت را به دریا می زنی؟
گوشه ای از آنچه فکر می کنی را می نویسی؟
در لفافه می نویسی؟
صراحتا حرفاتو می نویسی؟
با ملاحظه می شوی؟
سانسور می کنی
منتظر میشی سانسورت کنند؟
خب باید یه جوری بنویسی دیگه
مگه نه؟
دچار فلج ذهنی میشی
باید به در بیایی
باید بنویسی
به کدام روش؟
چگونه؟
ولی باید بنویسی
یه چیز را بدان و آگاه باش
اگر چتر باز باشی
معطلت نمی مونند میگن پرش
نپریدی
پرتت می کند از ...بیرون
دیگه تویی و هوا و. یه چتر
خود دانی
و اینگونه بود که شازاده کوچولو نوشته شد
ان یرید الاصلاح یوفق الله
کافیه شما ارداه کنید اصلاح کنید آن وقت است که خداوند توفیق اش را نصیب تان میکند
اما امان از وقتی که اراده ندارید اصلاح کنید خب چگونه این اتفاق بیفتد
خداوند همواره یار و یاور اصلاح کنندگان است