از این دنیا و آدماش یاد گرفتم ...
یاد گرفتم اگه عاشق شدم به روم نیارم که.......
یاد گرفتم اگر کسی باهام نامهربونی کرد خیلی زود فراموشش کنم...
یاد گرفتم اگر کسی دلمو شکوند، من دل کسی رو نشکونم...
یاد گرفتم نزارم کسی اشکهامو ببینه...
یاد گرفتم نزارم کسی بفهمه تو دلم چی میگذره تا بخواد برام دلبسوزنه...
یاد گرفتم تو این دنیا به جز خودم و خدام به کسی تکیه نکنم...
یاد گرفتم راز دلمو به هیچکس نگم ولی به جاش رازدار خوبی باشم...
یاد گرفتم غرور کسی رو زیر پاهام له نکنم، و نزارم کسی غرورموبشکونه...
یاد گرفتم هیچ وقت التماس به کسی نکنم جز همونی که بالا سرمه...
یاد گرفتم که برای رسیدن به هدفم دیگران را پله قرار ندم...
یاد گرفتم دوستی یک حادثه است و جدایی یه قانون...
یاد گرفتم هر گناهی کردم ولی حرمت دل کسی رو نشکنم...
یاد گرفتم دنیا برام هرچی رقم زد قبول کنم و دم نزنم...
یاد گرفتم که همیشه همه ی اینا یادم باشه...
یاد گرفتم اینا همش درس های دنیاس...
آره دنیا به آدماش درس میده و بعضی وقتا این دنیا چه پست و زشته..
آهای آدما ، پاسخ دوستت دارم ، مرسی نیست
* شما حتما بانوئی صدیق ، همسری مومن - مادری سرافراز.... هستید. اما این که میگوئید:
"" یاد گرفتم اگر کسی باهام نامهربونی کرد خیلی زود فراموشش کنم...""
به نظر این ( باشعور!!) ، بیشتر تصور و انتظاری است که بدون درنظرگرفتن علت عکس العمل«فراموشی» طرف مقابل، به نامهربونی تعبیر میشود.
* « اشاره ؟! »
ملاصدرا می گوید:
" آفریدگار" بی نهایت است و لامکان و بی زمان، اما به قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید و به قدرآرزوی تو گسترده و به قدر ایمان تو کارگشا می شود.
************
« روال فکر و تصور آدمیان نیز » به اندازه فهم شان مشخص میشود »
* در کجای ساده ترین طرز رفتار، آمده است که تبریک تولد - بدون پاسخ منعکس شود؟....
:
اسم این کار بی توجهی نسبت به کلام و رفتار ادب ، از سوی بی ادب نیست؟.