در همه دنیا،ندارم من کسی.ای خدا! مگر تو به فریادم رسی

وقتی بچه بودم بابام و مامانم تو خونه خوانندگی میکردند.و من هم از یازده سالگی صدامو کشف کردم.برای خودم خوندم و دیدم اوا چقدر خوشم میاد.ادامه دادم و جسارت پسدا کردم جلوی خانم معلم تو کلاس بخونم و جلوی ناظم سر صف مدرسه بخونم و .....

خدایا شکرت که به من صدای قشنگی داده بودی.

ولی افسوس،الان دیگه صدا ندارم.خراشیدگی تار های صوتی در اثر زیادی فریاد کشیدن بر سر شوهر و بچه هام.

دکتر میگه تو عصبی هستی.باید الپرازولام بخوری شبی یه دونه.