روی یه برگه نوشته بود م "فریاد ازین بیداد!"
دست به دست شده بود و از هم پرسیده بودند "کدام بیداد"بعد خودشان پاسخ داده بودند "اصولا این هذیان دادخواهی داره.چپ و راست احساس میکنه در حقش ظلم شده"یا "کسی بهش اجحاف کرده"
تا به گوشم رسید که بله شما که چنین نوشته بودی ما غیبتت را کردیم و چنین سخنانی درباره ات گفتیم.
گفتم خب بر مسند قضاوت نشستن شیرینی خاصی دارد .ولی بذار خیال تان را مطمئن کنم من داشتم خطم را با این رنگ خودکار آزمون میکردم.
گفتند خب برای نوشتن یه پاره خط آدم گزینه های متعدد دیگری هم میتواند داشته باشد .حالا چرا این؟
گفتم بد هم نمی گویید .اینم حرفیه.
زندگی قطره اشکی است فروریخته بر گونه تو
زندگی آن رازی است که نهفته است به چشم گل سرخ
زندگی حرف نگفته است که تو می شنوی
زندگی یک رویاست که به خوابش بینی
زندگی دست نوازشگر توست
زندگی دلهره و ترس درون دل توست
زندگی امیدی است که تو در نگاه من می جویی
زندگی عشق نهفته است به اندیشه تو
زندگی این همه است
من و تو می دانیم
زندگی یک سفر است
سهراب سپهری