آیا داشتن هوو فقط برای زنها سخته؟

یا برای مردان نیز هم؟

یه دانشجویی داشتم که پدرش خوش (.....)بود.

رفته بود سر مامانش هوو آورده بود ؛خودش میگه مامانم فرزند آخرش که من است از نوه های اول دوم اش هم کوچیکتر است.

بهش گفتم احساس مادرت چی بود که بابات فکر کرده بود مرغ همسایه غازه رفته و یه خانم کارمند را به عنوان هوو براش خونه آورده بود؟

گفت مامانم برای ما ازین رنج(اگر هم برده بود )سخنی بر زبان نرانده بود.

گفتم حالا نمی شد بابات با همین مامانت سر میکرد زندگی را ؟

و بر سرش یه هوو نمی آورد؟

گفت من هم چیزی نمی دانم

گفتم آیا احساس بچه ها جریحه دار نمیشه؟

چگونه است که بعضی ها آنقدر دیر میجنبند که آب از سرشان میگذره؟

یادمه یه استاد داشتیم به ما میگفت ما آقایون دست مون برسه یه زن موطلا میگیریم یه مو سیاه.

 یه قد بلند یه قد کوتاه .

یه لاغر یه چاق .

یه جدی یه شوخ ؛فقط خوبیش اینه که دست مون نمی رسه؛ امکانش را نداریم ؛خدا را سپاس گزاریم که قدرتش را نداریم وگرنه هوس اش را داریم.

ما جرات نداشتیم که زیاده غور کنیم درین موضوع ،و با استاد وارد گفتگو شویم .

حالا از دانشجوم سوآل میکردم احساس مادرت نسبت به هووی اش چیه؟

میگفت مادرم با بی اعتنایی برخورد میکنه اما بشنوید از هووی مامانم که بابام را تهدید میکنه ایشون را تحویل نگیر .

سوآل میکردم تو غرورت به خاطر تعصبت به مادرت جریحه دار نمیشه؟

میگفت چرا .

به خصوص وقتی میبینم که انتظار داره بابام فرزندانش را به فرزندان مادرم ترجیح دهد.

قبل ها دیده بودم که مادرانی پیدا میشن  که به خاطر مبادا خشمگین شدن و ترک زندگی و بی پناه ماندن بچه ها شون ،شوهرشان را در قفس طلایی میانداختند مبادا زن دیگر اختیار کنه.

دیده بودم که مردانی به خود می بالند که هنوز هم سوژه اند و به چشم می آیند تا دل همسر را بلرزانند.

یه سوآل برام پیش اومده که آیا آقایون هم به همون اندازه خانوما غرورشان جراحت برمیداره؟

آیا همه خانوم ها هم به یک شکل عکس العمل نشان میدهند؟با بی اعتنایی؟

آیا؟و آیا های بسیار