بچه یکی یه دونه واقعا یا لوس می شه یا دیوونه؟

جامعه > خانواده -
حتی اگر مدیرکل دفتر سلامت، جمعیت خانواده و مدارس وزارت بهداشت هم این مطلب را عنوان نمی کرد Y؛همه متوجه این نکته شده اند که مدتی است دوروبرمان از خانواده های با 3-4 بچه خالی شده است.

مریم صدرالادبایی :

دکتر محمد اسماعیل ‌مطلق می گوید: تک فرزندی رواج زیادی در کشور پیدا کرده است و تحقیقات نشان می دهد تک فرزندی مسائل روحی، روانی و اجتماعی را تشدید می‌کند.

اما دلیل این اتفاق را در کجا باید جستجو کرد؟

به نظر محمد جواد محمودی رئیس مرکز مطالعات و پژوهش‌های جمعیتی آسیا و اقیانوسیه "اگربه همین شیوه پیش رویم رشد جمعیت در کشور منفی می شود .

یکی از چالش‌های گذار جمعیتی در ایران که هم‌اکنون علائم و شواهد آن در جمعیت کشور قابل مشاهده است،کاهش سطح باروری به زیرسطح جانشینی و تجدید نسل جمعیت در ایران است.

در این مرحله، سطح مرگ و میر به علت سالخوردگی جمعیت از سطح باروری بیشتر شده و رشد طبیعی جمعیت منفی می‌شود.

با توجه به این‌که کشورمان در آستانه دومین انتقال جمعیتی است، روبه‌رو شدن با چالش‌هایی چون باروری زیرسطح جانشینی، کاهش جمعیت در سن کار، سالخوردگی و رشد منفی جمعیتی دور از انتظار نخواهد نبود."

پس به این ترتیب چه خوب چه بد وجود نسل جدیدی از بچه ها با عنوان بچه های تک فرزند هم  اصلا دور از انتظار نیست .

بچه های که تنها تر از دیگر بچه ها بزرگ می شوند  وتشکیل خانواده می دهند و اما در نهایت باید مهارت لازم برای ایجاد روابط و تشکیل زندگی خانوادگی سالم را داشته باشند.

زندگی در دنیای کودکان تک فرزند چه عالمی دارد؟

حتما شما هم این اصطلاح عامیانه را شنیدید که بچه یکی یه دونه یا خل می شه یا دیوونه؛ اما واقعا بچه های یکی یه دونه متفاوت از بچه های دیگر هستند؟

بعضی ها معتقدند که این کودکان به دلیل نداشتن ارتباط با همسالان بچه هایی هستند که از مهارت های اجتماعی کمتری برخوردارند و به عبارتی مهارت برقراری ارتباط با دیگران را به دلیل داشتن فضایی که با ان بزرگ شده اند را ندارند ،فضایی که در آن همه توجه ها معطوف به او بوده و بس .

محمد جواد محمودی می گوید" نتایج یک تحقیق علمی نشان می‌دهد تولد چند بچه در یک خانواده به دلیل کمک فرزندان بزرگ‌تر به کوچک‌تر باعث ارتقای سطح توانمندی و هوش در کودکان می‌شود.

این موضوع یکی از آثار مثبت چند موالید در یک خانواده است.

در خانواده تک فرزندی به دلیل آن‌که فرزند دیگر همبازی و همخانه کودک نیست و تنها با پدر و مادر و وسایل ارتباط دارد، موجب عدم پویایی و رشد ذهنی مناسب و بهتر می‌شود.

اگرچه که بعضی تحقیقات این تفکر را رد می کند

بی بی سی در گزارشی نتیجه تحقیقاتی بر روی این مسئله را منتشر کرده و می نویسد کودکانی که هیچ خواهر و برادری ندارند در یادگیری مهارت‌های اجتماعی به مشکلی برنمی‌خورند.

در این تحقیق دانشمندان با انجام تحقیقاتی روی بیش از 13 هزار کودک 11 تا 18 ساله متوجه شدند تک فرزندان مانند بچه‌هایی که خواهر و برادر دارند می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند، دوست پیدا کنند و مهارت‌های اجتماعی را فرا بگیرند.

تحقیقات دیگری هم که در دانشگاه اوهایو استیت انجام شده بود نشان داد تک فرزندان فقط در سنین پایین ممکن است در یادگیری ارتباطات با دیگران با مشکل روبه رو شوند. اما بعد از رفتن به مدرسه درصد بسیار زیادی از این مشکلات با ارتباط برقرار کردن با دیگر کودکان برطرف می‌شود.

با انجام این تحقیقات ، دانشمندان متوجه شدند هیچ تفاوتی از این لحاظ بین تک فرزندها با افرادی که دارای خواهر و برادر بودند وجود ندارد.

وضعیت اجتماعی و اقتصادی کودکان، سن والدین، نژاد و دیگر فاکتورها نیز تاثیر زیادی روی این نتایج به همراه نداشت.

دونا بابیت یکی از محققان و استاد روانشناسی دانشگاه اوهایو استیت هم می گوید :

همزمان با کوچک شدن خانه‌ها در کشورهای صنعتی، این نگرانی وجود دارد که تعداد کودکانی که بدون خواهر و برادر بزرگ می‌شوند افزایش پیدا می‌کند.

بسیاری نگرانند که به این ترتیب این کودکان مهارت‌های اجتماعی و شیوه‌های ارتباطی با دیگران را فرا نمی‌گیرند.

او در ادامه گفت: اما مطالعات ما نشان می‌دهد که در این مورد نگرانی وجود ندارد. زمانی که این کودکان به مدرسه می‌روند درصد زیادی از این مشکلات برطرف خواهد شد.