باید زندگی نامه حضرت علی (ع)را در ایام ضربت خوردن تا شهادتش خواند.تا شخصیت یگانه اش مهجور نباشد.
به تازگی شنیده ام کتاب های خوبی درین مورد نوشته شده است.
کتاب جرجی زیدان و یا از نوشته های عایشه بنت الشاطی را قبلا خوانده ام(با نام علی و فرزندان).
به نویسندگی شهید مرتضی مطهری انسان کامل و به نویسندگی دکتر علی شریعتی ؛علی تنهاست؛هم جالبه.
اگر بشود همه آنچه درباره علی (ع)به نگارش در آمده را جمع آوری کرد و همراه با نهج البلاغه فیض الاسلام مطالعه کرد چه شود.
همه آنچه از علی (ع) می دانیم میتواند ما را در رهروی خوب بودن یاری کند.چه فایده بدون دانشی شب بیست و یکم ماه رمضان بر سر و سینه بکوبیم؟تا کی شخصیت او را نشناسیم؟که اگر او را شناختیم کی گمگشته میشویم؟
میشه بفرمائین حضراتی که بیشتر ازسی ساله ایران را ویران و ایرانی را فاسد و دزد و معتاد و بد تر از همه پنهانکار کردن و تا توانستند کشتند و دار زدند و جار زدند و حسین و حسن و علی را که برایمان ارج و احترامی داشتن - نمونه رفتار خودشان معرفی کردن- غیر از علی و اولادش که شما میگوئی باید بهتر بشناسیم- به شکل بسیار روشن و بسیار وحشتناک و بسیار بد منظر و بد هیبت معرفی نکردند؟؟؟؟؟؟؟؟.
اینها مگر پیروان آنها نیستند؟؟؟؟ شما نیز مگر نیستید؟؟؟- جامعه امروز ویرانمان مگر زیر پرچم و نماد آنها - به خرابکاری و ویرانی و غارت و ضرب و زور و شلاق مزین نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟.
شما و اینها که دم از علی میزنید - چه گلی بسر او زدید - جز بد نامی و جز بد گوئی و جز بی اعتباری آنها؟؟؟.
باز هم باید انها را بهتر ازاین که معرفی شدند - بشناسیم؟؟؟؟؟؟
کمی هم خوب است بالا خانه مان را به کار گیریم و این همه علامت ناچاری و اجبار - از خودمان نشان ندیم.