امروز برای طرح پایش فشارخون ایرانیان به اتفاق 6 نفر دانشجو میریم خانه بهداشت رهنان.
تا ساعت دوازده ظهر دانشجو ها فشارخون مراجعین را اندازه میگیرند و قد و وزن شون را می سنجد و نمایه بدن شون را که مناسبه تذکر میدن.
من هم عینهو لولوی سر خرمن اون دور و بر ها نظارت میکنم مبادا مراجعین مورد بی مهری قرار گیرند.
خدا به خیر بگذرونه چون فشارخون خودم تا شونزده بالا میره از شلوغی جمعیت و خستگی.
پی نوشت:
بعد از دو روز فعالیت 5 نفر دانشجو تعداد 240 نفر خانم و آقا مورد مراقبت فشارخون قرار گرفتند.تا روز دو شنبه پرسنل این مرکز موظفند فشار خون مراجعین را اندازه گیری کنند و تذکر دهند.
مرکز دیابت مجهزی را مرکز بهداشت شماره 2 ایجاد کرده.با کتاب های آموزشی.کلاس مجهز و زیبایی ایجاد شده.ولیکن مث چشمه ای که نوک کوه باشه و کسی برای نوشیدن آب گوارا به آنجا رجوع نکند بی ثمر می ماند.از من به شما نصیحت هر کسی را از اون طرفا می شناسید ارجاع دهید.مبادا امکاناتش بلا استفاده بمونه.اگر از من دعوت شود خواهم رفت برای آموزش به آنجا.
باید به بهانه کودکان مان حرفایی بشنویم که ما را لازم است.
باید به در گفت تا دیوار گوش کند.
تو مملکت گل و بلبل ما سخته حالی بزرگترا کرد شما نیاز به آموزش دارید.
شاید کارگردانی پیدا شود که معتقد باشد دیوارا گوش دارند و موشا گوش .
و اگر حرفایی زده شود موشا هم بی نصیب نمی مونند.
ایام عید چندین مرتبه نشستم به تماشای کلاه قرمزی ُِو دیدم فامیل دور حرفای گنده تر از فهم بچه ها می زنه
و بزرگترا که خود نیازمند شنیدن اون حرفا بودند با شوق گوش میدادند.وخود به خوبی واقف بودند که این حرفا با خودشانه.
نه با بچه ها .
که در قالب برنامه کودک متوجه اشتباهات شون میکنند شان.