رفته بودم ،مشهد. برای زیارت کردن مشکلی نداشتیم.فصل خوبیه برای زیارت.سرد هم نبود.هوا خوب بود.به خصوص دو روز ابری بودنش هم جالب بود.نجمه خانوم مدیر تدارکات سفرمان بود.طفلک خیلی متحمل فشار شد.دخترش آبله مرغان گرفت و نتوانست حرم بیاید و بی تابی می کرد.مادرش هم که تازه از بیماری شفا یافته بود همراه ما بود و ما میترسیدیم دچار فراموشی باشدو و تنهایی برود حرم و ما را گم کند هتل را پیدا نکند ولی اشتباه میکردیم و او هم به خود اطمینان یافت و خیال ما هم راحت شد و سفرمان.به لطف خدا به خیر گذشت.ولی به هر حال فشار ها بر نجمه خانم آمد .
سه تا شب هتل موندیم.دو تا شب هم تو قطار بودیم.دیشب هم بعد از پنج شب خواب مان تو خونه بود.مایی که عادت نداریم غیر خونه مون جایی بخوابیم..
بچه ها مریم و سپهر و سارا خیلی خوش اخلاق بودند و نق نق نکردند.البته والدین شان هم خیلی برخورد خوب باهاشون داشتند.سفر بی عیب و نقصی بود.همه اش شد خاطره.حالا با روحیه بهتر میریم استقبال عید نوروز.
خداوند مهربان به شما فرزند عطا کند.
بعد از سالهای رشد فرزندتان و ازدواجش خدواند به شما نوه هم عطا کند.
خداوند چشم هاتان را به قدوم نوه روشن کند .این نازنین نوه ام که فقط دو و نیم سال داره شهد شیرین وجودش را به کامم می ریزه.هر روز یه برنامه جدید برام داره.اگر بخوام از شیرینی هاش بنویسم مثنوی هفتاد من کاغذ شود و تازه هنوز نشده بگم.
حلوای تن تنانی تا نخوری ندانی