دنگ و فنگ ،ساخت و پاخت،سوخت و ساز،لت و پار،شست و شو،چه کلمات آهنگینی اند.
یکی از بیماران بخش روان پزشکی زنان،برای حرف زدن ترکیب سه کلمه ای استفاده میکنه.
میگه : اون پنجره، زنجره ،حنجره رو واز کن.
یا میگه: به ملافه ام ، نفت و تفت و زَفت ریخته شده.
یا میگه: این شِلنگِ ، پَلَنگِ ،مَلَنگ ، ازش آب نمیادکه .
فکر کنم، او هم دوست داره اهنگین صحبت کنه.
اما روان شناس بخش، طبق جزوه علامت شناسی خود ، این را یکی از نشانه های....او میدونه.
چهل و یک سال پیش دانشجوی سال اول پرستاری بودم.عجب جدی گرفته بودم .معدل بالا.راضی ولی...خیلی زود مصمم شدم ؛ ترک تحصیل در این رشته داشته باشم.خط قرمز هایی داشتم که، بودن در این رشته باعث می شد ؛ ازشون عبور کنم ؛ ولی ماندم و امروز من یک نرس بازنشسته خواهم بود؛ با کلی خاطره از بیمارستان ،بیماران،همکاران و دانشجویانی که مربی بالین شان بودم.
کم کم نویسندگی ام را آغاز خواهم کرد دنبال وسایلش میگردم.(پرینتر،صفحه کلید ،مانیتور .ووو