نی لبک

                       نی لبک ٫ آتش به جانم گشته غم        هرگز آیا ٫ زنده خاکستر شدی ؟

                       من گدایی ها ز باران کرده ام            خواهش از مرغان ِ پران کرده ام

                       نی لبک ٫ آخر کجا افغان کنی ؟          یا کدامین خانه را ٫ ویران کنی ؟

                       بی حریف افتاده ام ٫ در گوشه ای       نی لبک ٫ کی یاد ِ مشتاقان کنی ؟

                       نی لبک ٫ دردی به دل دارم ٫ بیا         سینه ای ٫ از غم کسل دارم ٫ بیا

                       آتش ار خواهی به جانم برزنی           هیمه هایی مُشتعل دارم ٫ بیا

                       نی لبک ٫ هرگز چو باران تر شدی ؟    رانده چون من ٫ از در ِ دلبر شدی ؟ 

                       نی لبک ٫ آتش به جانم گشته غم        هرگز آیا ٫ زنده خاکستر شدی ؟

                       نی لبک ٫ هم درد ِ این هجران تویی     محرم ِ اسرار ِ عُشاقان تویی

                       نی لبک ٫ با من مگو کاری کنم           یا ز نای و ناله ٫ خودداری کنم

                       می پسندی بار ِ دیگر تا که من            خون ِ دل ٫ از دیده ام جاری کنم ؟

                       من گِدایی ها ز باران کرده ام             خواهش از مرغان ِ پران کرده ام

                       تا گلی پرپر شد اندر گوشه ای            اشک ِ خود را وقف ِ گلدان کرده ام

                       هر شبی ٫ با اشک و با آهی دگر         نی لبک ٫ بیدار بودم تا سحر

                       با نسیم هر شب ٫ دویدم تا به دشت       تا مگر بویی رساند ٫ یا خبر

                       از سیاهی تا سپیدی ٫ گشته ام            آن طرف ٫ تا نا امیدی ٫ گشته ام

                       گوشه ای پنهان نگشت از چشم ِ من     گرچه دیدی یا ندیدی ٫ گشته ام

                       لیک ٫ جایی اسمی از یاران نبود          پُرسشی ٫ از بزم ِ می خواران نبود

                       جایی ار هم صحبت ِ خاکی شدم            آشنا با نم نم ِ باران نبود

                       نی لبک ٫ امشب که هم پایم تویی         هم نفس ٫ با ناله و نایم تویی

                       داری آیا طاقت ِ این غصه را ؟            شاهد ِ یک لحظه غوغایم ٫ تویی

                       من نمی خواهم که سامانم دهی           یا بهاری ٫ در زمستانم دهی

                       سینه تنها خالی از غم کرده ام             ناله کن ٫ تا خرج ِ چشمانم دهی 

                       نی لبک ٫ در بند ِ درمانم مباش            در خم ِ چشمان ِ گریانم ٫ مباش

                       قلب ِ من خو کرده با زندان ِ غم            در غم ِ تاریک زندانم ٫ مباش

                       بی گمان درد ِ دلم ٫ فهمیده ای             کاین چنین در زیر و بم ٫ لرزیده ای

                       از تو می خواهم به سازی برزنی         آن چه را کز دشت ِ چشمم ٫ دیده ای

آن چه را کز دشت ِ چشمم ٫ دیده ای