هنگام صحبت با فردی ُ
به او فرصت دهید تا بتواند نظریاتش را بگوید.
هیچ کلامی برزبان نیاورید مبادا رشته کلامش پاره شود.
چشم از او برنگیرید ؛محو تماشایش بمانید.
گاهی عکس العملی در چهره داشته باشید و توضیحی هم بخواهید؛ تا احساس کند سراپا گوش هستید و در لحظه حضور دارید و فکر چیز دیگری نیستید .
اینگونه او احساس میکند بهش احترام گذاشته اید و متقابلا برایش قابل احترام می شوید.
طوری نشان دهید که انگار اولین بار است چنین حرفایی میشنوید و برایتان تازگی دارد و طوری احساس کند از شما آگاه تر است .
البته که فراموش نکنید در همه لحظات باید مراقب باشید این رفتارهایتان صادقانه و از روی حسن نیت و خلوص است نه ظاهر سازی .
شاید پیش بیاید لازم باشد اظهار نظر قاطعانه و صریح داشته باشید؛در این وقت لازم است مودبانه و غیرمستقیم نظر خود را بگویید .طوری که او لازم ببیند تجدید نظر کند و صحبت خود را اصلاح کند؛به تفکر واداشته شود و به خود رجوع کند و به روش خود؟، تغییراتی در طرز فکر خود ایجاد کند. طوری که هم شما و هم خود را به هدف گفتگو برساند .بدانید گوش شنوا داشتن هنرمندانه است و حوصله و صبوری می طلبد سرزنش کردن دیگران ،باعث رنجش خاطرشان میشود و دخالت تلقی میشود و دچار شک و تردید میشوند و آشفتگی روحی ببار می آورد.
نظر سرکار واصل شد - از کم لطفی شما تشکر میکنم!.
طوری نشان دهید که انگار اولین بار است چنین حرفایی میشنوید و برایتان تازگی دارد و طوری احساس کند از شما آگاه تر است
۸۸۸۸ ابدا این روش اصولی نیست
البته که فراموش نکنید در همه لحظات باید مراقب باشید این رفتارهایتان صادقانه و از روی حسن نیت و خلوص است نه ظاهر سازی
۸۸۸۸ وقتی باید تظاهر کرد که انگار اولین باراست چنین حرف هائی مشنوی - چگونه هست که باید فراموش نکرد که رفتارمان حتما صادقانه باشد!!!!؟
و الی آخر............................