عوارض دوری از فرزندم

سلام گرچه پارسال ۲۲ مهر ماه مبتلا به آنفلونزا شدم ولی امسال نهم(۹)مهر ماه بیماری آنفلونزا به سراغم اومد .

بعد از یکهفته بیقراری برای پسرم که دانشگاه نهران قبول شده و خوابگاهی شده بدنم دچار ضعف شد و ایمنی هم اومد پایین و در معرض هوای قرار گرفتن حین خواب بعد از دوش گرفتن

بیدارشدن همان و اطلاع یافتن از بیماری همان.

در خواب احساس می کردم بیدارشدن چه بده!

خواب میتونه منو فراموشی بده

اما این روزا حال خودم را نمی فهمم

باز هم شب ملاحظه نکردم و تو حیاط خوابیدم

جمعه بیماریم سخت ترشده بود

دیروز هم با وجود خوردن قرص سرماخوزدگی(خود درمانی)باز نیازمند ملاقات پزشک شدم

سینوس ها عفونی سر درد تب لرز ترشحات گلو و بینی چرکی

وحشتناک شده ام

پزشک دستور سه روز بستری و نوشیدن مایعات گرم داد

مادرم می گوید :  تا به حال چند تا مادر از فرزند خود دور افتاده اند ؟ همه بیمارشده اند؟

من نمی دونم چرا اینقدر به بچه ها وابسته شده ام

خدایا منو قرار بده آرام بده فراموشی بده

مطمئنم بچه هام ازین موضوع رنج می برند

مدت    چندین هفته است نمی توانم فکر کنم

فقط بیقراری و بی تابی

افسردگی سراغم اومده

همچو مرغی که به زیر پر خود

برده در گوشه باغی سر خود

می کشد از سر حسرت آهی

مرغ بیچاره ز دل گه گاهی

...گاه گاهی که به آثار به جا مانده ز ویرانه خود می نگرد
یا به شاخی که بر آن تا دیروز

...عالمی داشت در آن لا نه خود می نگرد

همچو آن مرغ دلم غمگین است

از تو ای دوست دلم چرکین است

گر مرا درد دلی بود تو محرم بودی

...آری ای دوست

تو تسکین من و جان پر از غم بودی

می شدم سنگ صبورت گاهی

که تو غمگین بودی

با غم تو دلم از غصه پریشان میشد

گر لبت می خندید

لب من نیز ز لبخند تو خندان میشد

معنی دوستی از اول خلقت این است

ولی ای دوست کنون

ای کاش خداوند این بازی را(آرزوی مادرشدن)را تمام کند.بس است زنان ژر ژر بزنند برای فرزندی که بخ دنیا می آورند